H Γη είναι ένας μοναδικός πλανήτης στο πλανητικό μας σύστημα και ίσως πολύ σπάνιος στον γαλαξία μας, γιατί διαθέτει ορισμένα αποκλειστικά δικά του χαρακτηριστικά που δεν διαθέτουν οι άλλοι πλανήτες. Πάνω απ’ όλα δημιούργησε ζωή και το ανθρώπινο είδος με τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη.
Σύμφωνα με τη σύγχρονη οικολογική αντίληψη όλα τα είδη ζωντανών οργανισμών ενός οικοσυστήματος επηρεάζουν το ένα το άλλο και φυσικά το στενό περιβάλλον τα επηρεάζει με τη σειρά του. Σ’ αυτή την κατάσταση το «ανόργανο» περιβάλλον και τα έμβια όντα δρουν ως ένα αυτόνομο σύστημα, ίσως ένα αυτό-οργανωμένο σύστημα. Η Γη ως σύνολο, από τον εσωτερικό πυρήνα της μέχρι την ανώτατη ατμόσφαιρα, αποτελείται από πολλά μέρη αλληλο-επηρεαζόμενα και αλληλεξαρτόμενα άμεσα ή έμμεσα.
Η ανάπτυξη των Γεωεπιστημών (Γεωλογία, Γεωφυσική, Μετεωρολογία-Κλιματολογία) ήταν ραγδαία, με ιδιαίτερα εξειδικευμένους νέους επιστήμονες, με πλούτο μεθόδων και αποτελεσμάτων που έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην κατανόηση της δομής και λειτουργίας του πλανήτη μας. Η μεγάλη αυτή γνώση χρειάζεται μια νέα σύνθεση, μια ολιστική αντίληψη. Όλο και περισσότεροι επιστήμονες και ευαισθητοποιημένοι πολίτες συνειδητοποιούν τη Γη ως Ζωντανό Πλανήτη ! όπου δεν διαχωρίζονται πλέον οι ανόργανες από τις οργανικές δομές και διεργασίες (βιο-γεωχημεια, Βιογεωλογία), που αντιμετωπίζονται ενιαία και αδιαίρετα. Ίσως μ΄ αυτόν τον τρόπο μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα ότι ο πλανήτης μας, σαν ζωντανό σύστημα, έχει μεγάλη πείρα και σοφία για να μας διδάξει, ώστε να μπορέσουμε να την εφαρμόσουμε και στα δικά μας ανθρώπινα προβλήματα.
Ο πλανήτης Γη διαρκεί και εξελίσσεται για περισσότερο από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ως γεωβιοσύνολο δεν είναι εύθραυστος. Η ζωή εξελίσσεται, με μικρές ή μεγάλες αλλαγές, ως τμήμα της λειτουργίας του για περισσότερο από 3 δισεκατομμύρια χρόνια. Όμως το ανθρώπινο είδος, όπως και άλλα είδη, είναι εύθραυστο και οι παρεμβάσεις του στα γήινα συστήματα επικίνδυνες. Η παλαιοντολογική ιστορία της Γης δείχνει σαφέστατα αφανισμούς και αντικαταστάσεις ειδών, ζωική ανανέωση. Εμείς ως ανθρώπινο είδος έχουμε αναπτύξει ευφυή συστήματα με σκοπό την υποστήριξη της ζωής μας. Παρόλα αυτά, πολλά από αυτά τα συστήματα στην παρούσα φάση δεν μπορούν να δώσουν λύσεις, ενώ μερικά άλλα περιέχουν το δυναμικό να μας εξαφανίσουν ως είδος. Χρειαζόμαστε νέες τεχνολογίες, νέες μεθόδους και πάνω απ’ όλα νέες αντιλήψεις, έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουμε την ενέργεια, το έδαφος, τα ορυκτά, τη φύση με μεγαλύτερη φρόνηση. Είναι διαφορετική η προσέγγιση της διατήρησης του περιβάλλοντος ευνοϊκού για τη ζωή, που κυριαρχεί στην επιστημονική και πολιτική οικολογική σκέψη σήμερα, και εντελώς διαφορετικό να συνειδητοποιήσουμε ότι το περιβάλλον ως σύνολο, μικρό κομμάτι κι ο άνθρωπος, αποτελεί μέρος του σώματος ενός γήινου μεγα-συστήματος. Απαιτούνται νέου τύπου συνεργασίες και νέες προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των νέων περιβαλλοντικών προβλημάτων. Χρειαζόμαστε περισσότερους εξειδικευμένους επιστήμονες, διεπιστημονικές προσεγγίσεις που να συνδυάζουν τις γεωεπιστήμες, τις βιοεπιστήμες και την τεχνολογία, αλλά και την κοινωνιολογία και την οικονομία, καθώς επίσης και ευρύτερη ανταπόκριση και συμμετοχή του ενεργού πολίτη, ώστε να αντιμετωπιστεί μια εντελώς νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στον πλανήτη μας, ή πιο απλά για να αποφύγουμε περιβαλλοντικές και οικονομικές καταστροφές με σημαντικές κοινωνικές συνέπειες.